Pielęgnowanie wewnętrznej komnaty ciszy i skupienia skutecznie zwalczy w naszym życiu pośpiech, który jak szkodnik pożera w nas Boże życie, zanim zdąży jeszcze zakwitnąć. Jak pielęgnować komnatę? To właśnie wyciszenie w modlitwie buduje w naszym wnętrzu to tajemne miejsce spotkań, naszą prywatną pustelnię. Ale cóż takiego atrakcyjnego w wewnętrznej pustelni? Otóż poza Bogiem jesteś jedyną osobą która posiada do niej wyłączny i nieograniczony dostęp. W każdej chwili możesz tam wejść i skryć się przed wdzierającym się w życie chaosem zepsutego świata. Ta komnata nie jest stąd. Pochodzi z tajemnej krainy Boga i posiada niesamowite właściwości. Im więcej czasu w niej spędzasz, tym większa się staje, a twój dostęp do niej staje się szybszy i łatwiejszy. Jest to jednak szybkość pochodząca z innego wymiaru, z innej rzeczywistości i nie ma nic wspólnego z pośpiechem tego świata.
Nasz Pan powiedział do nas bardzo jasno, „Uciszcie się i wiedzcie, że Ja jestem Bogiem.” Prawdziwe poznanie Boga jako Boga możliwe jest jedynie na drodze wyciszenia. Boża kraina zakryta jest przed tymi, którzy się śpieszą, bo pośpiech nie pozawala znaleźć im drzwi. Do tego potrzeba ciszy i odosobnienia. Są to jednocześnie dwie rzeczy, które świat ma w pogardzie. Dwie rzeczy, których współczesny człowiek nie rozumie i boi się. Ale my nie jesteśmy z tego świata. Dziecko Boże, czujące zapach kwiatów rosnących w mistycznym ogrodzie Boga będzie kochać ciszę i skupienie. A więc nauczmy się ją cenić. Niech stanie się powietrzem, którym oddycha nasza dusza. To oczywiście oznacza z naszej strony codzienne dokonywanie wyborów. Pamiętajmy jednak że rezygnowanie ze zgiełku i pośpiechu nie jest stratą. To właśnie w ciszy i skupieniu rodzi się głębsze, Boże spojrzenie na rzeczywistość. To w ciszy rodzą się słowa, które mają znaczenie, bo cisza jak nic innego wpływa na słowa i daje im Boży kształt. Ł.K.
Fisheclectic 